Mały wielki powrót

       Dawno mnie tu nie było, ale praca, później choroba męża i tak czas szybko zleciał, że nawet tego nie zauważyłam. Starałam się jak najbardziej czytać w każdej wolnej chwili, ale już czasu, aby choć trochę coś napisać już było brak.
Przygotowuję się także na mój pierwszy konkurs w końcu minął już ponad rok mojego blogowania i mam nadzieję, że nie okaże się klapą jak również założenia drugiego bloga związanego z moją drugą pasją, mam nadzieję, że z wszystkim będę się wyrabiała :)


Książkę poleciła mi jedna z blogerek, ale tak bardzo zachęcająco, że musiałam ją mieć :)

Piękna i wzruszająca książka, która daje dużo do myślenia. W końcu nie wiemy co nam przyniesie jutro, nikt nie wie co nas w życiu czeka. Więc czy warto odkładać przyjemności na bok, zatapiać się w karierę lub smutek po odejściu ukochanego? Ta książka nie odpowie na te pytania, ale jest w niej zawarta mądrość, która pozwoli nam zrozumieć dlaczego powinniśmy się cieszyć tym co mamy.
Choroba nie wybiera, trafia, niszczy i nie pyta co po sobie zostawia, najważniejsze, aby mieć kogoś z kim możemy dzielić ból i tak zwyczajnie się nie poddawać, tylko walczyć, o jeszcze jeden oddech, jeszcze jeden dzień.
Dla mnie książka bardzo się podobała, lubię historie w których kobiety wykazują się ogromną siłą w najgorszych momentach swojego życia.
Ocena 10/10

Postanowiłam również zrobić małe ubarwienie do bloga, ponieważ bardzo lubię wypisywać cytaty z książek, które gromadzę  w notesie, w końcu go założyłam bo pojedyncze fruwające kartki doprowadzały mnie do szału. Więc zaczynam pierwszą sesję z cytatami i mam nadzieję, że taka forma przypadnie wam do gustu :) Jeśli posiadacie inny cytat do danej książki umieszczajcie go w komentarzu, będzie mi bardzo miło :)

- "Biegłam więc teraz szybko, najszybciej jak mogłam. Nie wiedziałam dokąd, ale to naprawdę nie miało znaczenia. Bo kiedy się od czegoś ucieka, a nie za czymś goni, kierunek nie jest ważny."

- " Gniew może motywować, smutek stymulować, ale współczucie okalecza."

- " W świetle słońca stało się jasne, że plany można robić najwyżej na resztę dnia. Nie sposób przewidzieć, co niesie kolejny tydzień, miesiąc czy rok, nie mówiąc już o całym życiu. Jedyny pewnik, to że wszystko jest niepewne."